Вось ужо некалькі гадоў падмаскоўны горад Дзмітраў з’яўляецца горадам-пабрацімам Мар’інай Горкі. У Дзень Незалежнасці Рэспублікі Беларусь калектыў Дзмітраўскага драматычнага тэатра “Вялікае гняздо” прывёз у Мар’іну Горку спектакль “Саня, Ваня, з імі Рымас”. У зале раённага цэнтра культуры не было вольных месцаў. Пухавіччанам было цікава пазнаёміцца ​​з творчасцю калектыву гэтага тэатра.

Пастаноўка паводле п’есы Уладзіміра Гуркіна нікога не пакінула абыякавым. Гэта кранальная гісторыя адной сям’і: трох сясцёр з няпростымі лёсамі, жыццё якіх крута мяняецца з-за Вялікай Айчыннай вайны. Гэта апавяданне пра рускіх, моцных духам і целам жанчын, на плячах якіх, напэўна, усё ў гэтым жыцці і трымаецца.

Гледачы пакідалі залу з захопленымі водгукамі аб убачаным на сцэне.

Любоў ГАЛЕЕВА, ветэран працы:

— Вельмі добры спектакль, аж «да мурашак». Акцёры сыгралі на вышэйшым узроўні. Так добра паказалі той час, я вельмі суперажывала героям. Я сама нарадзілася ў 1947 годзе,  і таму дух таго часу, што паказалі нам на сцэне, мне вельмі зразумелы і блізкі. Я часта бываю ў беларускіх тэатрах. Як добра, што дзмітрыеўцы зрабілі такі добры падарунак для нас.

 Наталля СТРУКАВА, эканаміст па збыце ААТ «Машхарчпрад»:

— Спектакль мне спадабаўся. Выдатная гульня акцёраў. Пачалося дзеянне, адразу ж стала зразумела, што гаворка ідзе пра першыя месяцы вайны. Для невялікай уральскай вёсачкі вайна яшчэ дзесьці далёка, жыццё асабліва не змянілася. Людзі вераць, што два-тры месяцы,  і ўсё скончыцца. А таму, хоць мужыкі і чакаюць прызыву, але мяркуюць, што дзяржаве лепш відаць, дзе яны ў дадзены момант патрэбней. Бо і ва ўласным калгасе спраў безліч: летняя гарачая пара, нарыхтоўка і сплаў лесу…

Я стараюся не прапускаць канцэрты і спектаклі, якія прывозяць у Мар’іну Горку. На гэты раз мы хадзілі на спектакль з калегамі з аддзела па камерцыйных пытаннях. І ўсім прагляд прынёс шмат станоўчых эмоцый.

Анастасія ПЛЯТНЁВА.